Υπερνίκηση του Αλκοόλ

Καθώς μεγάλωνα, πάντα υπήρχε κάτι, είτε αυτό ήταν το Wellbutrin, είτε το Paxil, είτε το Zoloft, είτε το Lexapro και τα λοιπά, κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα. Έτσι, έφτασα σ’ ένα σημείο στην ενήλικη ζωή μου, που μου έλεγαν ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα, και απλώς δεν μ’ ενδιέφερε πια. Το αλκοόλ ήταν ο μόνος τρόπος που έκανε τα πάντα να ναρκώνονται.

Όταν ένιωθα αγχωμένη, το αλκοόλ έδιωχνε αυτό το αίσθημα. Όταν αισθανόμουν κατάθλιψη, το έδιωχνε μακριά. Όταν ήμουν χαρούμενη, ήταν κάτι το κοινωνικό. Μπορούσα, ξέρετε, να είμαι χαρούμενη με όλους τους άλλους. Όταν ήμουν στενοχωρημένη το βράδυ... αυτό ήταν κάτι που μπορούσα να κάνω. Όταν βαριόμουν, ξέρετε, μπορούσα να βρω έναν λόγο για να πίνω για το καθετί. Και είχα απλώς κολλήσει. Δεν μ’ ενδιέφερε ποιον πλήγωνα και δεν με ένοιαζε ειδικά αν πλήγωνα τον εαυτό μου.

Μέσα από τη διαδικασία εδώ στο Νάρκωνον, σε κάθε μέρος αυτού του προγράμματος έμαθα κάτι για μένα σε όλη την πορεία. Και τελικά άρχισα ν’ αλλάζω και οι άνθρωποι άρχισαν να με κάνουν να γελάω και γινόμουν όλο και πιο άνετος.

Το Νάρκωνον μου ξαναέδωσε τη ζωή μου. Μου έδωσε την ψυχή μου. Μου έδωσε ξανά το χαμόγελό μου. Μου έδωσε την υγεία μου. Μου έδωσε την ευτυχία μου και όλα αυτά τα πράγματα είναι η ίδια η ζωή. Πρόκειται για μια δράση ισορροπίας ανάμεσα στο να έχεις αυτά τα πράγματα, να έχεις την οικογένειά σου, να έχεις σχέσεις, να δημιουργείς αναμνήσεις, να βγαίνεις έξω, να κάνεις κάτι και να το πετυχαίνεις.

Και μου έχει δώσει τόσα πολλά πράγματα που δεν μπορώ καν να τα εκφράσω με λόγια, για το πού θα βρισκόμουν σήμερα αν δεν είχα έρθει εδώ. Επομένως, σ’ ευχαριστώ Νάρκωνον.

Περισσότερα Βίντεο